A
Admin
Yönetici
Yönetici
Tüyler ürperten haberlerle uyuyoruz ve irkiltici haberlerle uyanıyoruz! Gün, şiddet haberleriyle başlıyor ve şiddet haberleriyle bitiyor! Bir zulüm iklimi, kasıp kavuruyor memleketi. Günlerdir hepimizin eli yüreğindeydi. Yarabbim, ne olur o güzel kızımız sağ salim bulunsun, diyorduk. Ah, lanet olsun sana zalim dünya! Küçücük kızımız da gömüldü toprağına! ÖLÜMDE MAHİR OLAN Mahirimdir ölmekle Laf olsun diye denmez böyle 7’den 70’e gelenektir ülkemde! *** Bedenine Yaşından çok kurşun sıkılan Uğur Kaymaz mı? *** Sonsuza dek ufkumuzda Kapanmayan gözleriyle Ceylan Önkol mu? *** Yasin Börü’yü, benlerinden tanıyor annesi Ah, gözün çıksın zulüm! Birbirine kırdırıyor kardeşleri! *** Karadeniz’in ölümsüz masumiyeti Kuytuluklarda katledilen Eren Bülbül mü? *** Gözlerimizde çağlayan İnleyen kemanı yurdumuzun Deniz Poyraz mı? Kameralar önünde Çıplak sırtından vurulan Kemal Kurkut mu? Fatma Elarslan, 13 yaşındaydı daha Yerde paramparça bir süt kuzusu Yanına bırakılmış, upuzun bir silahla! *** Kapkara kaşları Ruhumuzu kanatlandıran gülüşüyle Berkin Elvan mı? *** Babasıyla yan yana Ankara Garı’nda Küçücük bedeniyle Veysel Atılgan mı? *** Kurşuna dizilen Dedeoğlu ailesi mi? Göz göre göre katledilen Şenyaşarlar mı? Newala Kasaba mı? Maraş mı? Roboski mi? Tarih boyu kıyımlar, katliamlar Dicle ve Fırat’ı köpürten kanlarımız mı? Dört bir yanda sömürgenler Ah, ya uşak ruhlu olacaksın! Ya ölüme alışkın! “Annemi panzer ezdi! Rica etsem Şiirini yazar mısınız?’’ Telefondaki adam ağlamaklıydı Ben şu anda ölüyorum desem Kardeşim bana inanır mıydı? *** Bir makine olsaydı da Hayatımı, film şeridi gibi Geriye sarsaydı Ah, gamalı eylül! Ve yok edilen gençliğim! Ardımda gölgeler ve çaresizliğim Yasaklı günlerim Aç günlerim Vurulduğum anlar yeniden Aşklarda Dostluklarda Yasaklarda Şiirlerim tanıktır! Öldürüldüğüm her ana! *** Aşk dediğin zaten en kıyıcı devletlin Beklenmez ve amansız Yerlere serildiğin Darbeler darbeler üstüne Arkadaşlıklar yanardöner Mertliğini yitirmektense Öl kardeşim, öl geber! *** Koyu bir hüzün basmış yüreğimi! Hiç olmazsa Evimde ölüyorum şimdi! NİSAN 2022 AYDIN ALP / ŞİİR GERİLLASI J&J ARALIK 2023 İnsanlar sadece eceliyle ölmeli! Hiçbir canlıya kıyılmamalı! Bu şiddet sarmalından, bu kötülük tünelinden bir an evvel çıkmalıyız! Toplum olarak içimiz karardı, cinnetin eşiğindeyiz. Anaokulunda başlayarak “SEVGİ”, ders olarak okutulmalı. Ama bu koşullarda bütün dersler SEVGİ olsa kâr etmez! Memleketi avuçları içine alan bu nobran zihniyetle söz konusu bile değil! Hem önce insanların karnı tok, sırtı pek olmalı ve gelecek kaygısı yaşamamalılar! Ah, seni besleyen damarların kurusun zulüm! “Çocuklar öldürülmesin/ Şeker de yiyebilsinler!”