A
Admin
Yönetici
Yönetici
Bebeğiniz sebepsiz yere sürekli ağlıyorsa suçlu siz olmayabilirsiniz. İsveçli bilim insanlarına göre bebeklerin ağlama düzeylerini büyük oranda genetik faktörler belirliyor. Yeni doğan bebeklerin ağlaması, özellikle ilk aylarda ebeveynler için uykusuz gecelerin ve çaresizlik duygusunun temel nedeni olabiliyor. Ancak İsveç’te yapılan çarpıcı bir çalışma, bu zorluğun ardında sandığımızdan çok daha farklı bir neden olabileceğini gösteriyor: Genetik miras. İKİZLER ÜZERİNDE YAPILAN ARAŞTIRMA DİKKAT ÇEKTİ Uppsala Üniversitesi ve Karolinska Enstitüsü’nden bilim insanları, İsveç genelinde 1000’den fazla ikiz bebek üzerinde gerçekleştirdikleri araştırmanın sonuçlarını yayımladı. JCPP Advances dergisinde paylaşılan bulgular, ağlama davranışlarının büyük ölçüde kalıtsal olduğunu ortaya koyuyor. Araştırmaya göre: 2 aylık bebeklerde ağlamaların %50’si genetik kökenli, 5 aylık bebeklerde ise bu oran %70’e kadar çıkıyor. Psikolog Dr. Charlotte Viktorsson, çalışmanın baş yazarı olarak şunları söyledi: “Ebeveynler için bu bilgi son derece rahatlatıcı olabilir. Ağlamaların çoğu ebeveynin davranışından değil, doğrudan genetik mirastan kaynaklanıyor.” UYKU DÜZENİNDE GENETİK ETKİ DAHA SINIRLI Araştırma yalnızca ağlama değil, bebeklerin uyku alışkanlıkları üzerine de kapsamlı veriler sundu. Buna göre: 2 aylıkken bebeklerin uykuya geçiş süresi büyük ölçüde çevresel faktörlerden etkileniyor. 5. aya gelindiğinde genetik etkinin arttığı gözlemlense de, Gece uyanma sıklığı neredeyse tamamen çevresel koşullara bağlı. Bu da özellikle ilk aylarda ebeveynin bakım rutini, ortam koşulları ve uyku eğitimi gibi unsurların bebeklerin gece uykusu üzerindeki etkisinin daha belirleyici olduğunu gösteriyor. ANNE-BABALARIN SUÇLULUK HİSSİNE SON! Araştırmacılar, sonuçların ebeveynler için oldukça önemli bir mesaj taşıdığına dikkat çekiyor: “Her ağlayan bebek mutsuz, ilgisiz ya da yanlış yetiştiriliyor anlamına gelmez. Genetik faktörler, ağlama sıklığında sanılandan çok daha büyük bir rol oynuyor.” Uzmanlara göre, bu tür bilgiler ebeveynlerin kendilerini yetersiz hissetmelerini önleyebilir ve destek mekanizmalarının geliştirilmesine katkı sağlayabilir. (CUMHURİYET)