A
Admin
Yönetici
Yönetici
7553 Sayılı Kanun ile turizm çalışanlarının hafta tatili kullanımı değiştirilmiştir. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 46’ncı maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki cümleler eklenmiştir. “Ancak Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından turizm işletmesi belgesi verilen konaklama tesislerinde çalışan işçilerin bu fıkra kapsamında hak kazandığı hafta tatili, işçinin yazılı talebi veya onayı ile hak kazandığı günü takip eden dört gün içinde kullandırılabilir. Bu halde işçinin hak kazandığı hafta tatilinde yaptığı çalışmaların günlük normal çalışma süresi kadarlık kısmı fazla çalışmanın hesabında dikkate alınmaz. İşçi verdiği onayı otuz gün önceden işverene yazılı olarak bildirimde bulunmak kaydıyla geri alabilir.” Söz konusu düzenlemeye bakıldığında “hak kazandığı günü takip eden dört gün içinde” hafta tatilinin kullanılabileceği düzenlemesinin getirildiği görülmektedir. Bu düzenlemeye ilişkin madde metnine bakıldığında çalışanların hafta tatiline hak kazandığı gün deyiminden haftada 6 gün çalışılan bir işyerinde 6. gün mesai bitimi itibariyle personelin “hafta tatiline hak kazanacağı gün” anlamının çıkabileceğine ilişkin görüşler de mevcuttur. Kanun metnine hak kazandığı günü takip eden yerine “hafta tatili gününü takip eden” ibaresi şeklinde bir düzenleme yer alsaydı eğer 7. gün hafta tatili +4 gün ile 11. gün hafta tatilini kullandığında yasal süresi içerisinde hafta tatilinin kullanıldığının kabulü gerekecekti. Ancak mevcut düzenlemede hafta tatiline hak kazandığı gün, yani 6. günü takip eden +4 gün içinde yani 10.gün en geç hafta tatilinin kullanıldığı takdirde yasal düzenleme ile uyumlu olacağını aksi durumda kanun metnindeki ibare nedeniyle hatalı hafta tatili kullanımına yol açacağı görüşü de yer almaktadır. 7553 SAYILI YASA 7553 sayılı Yasa’nın genel gerekçesi ile söz konusu düzenlemeyi içeren 10. madde gerekçesini incelediğimizde ise yasayı değiştiren madde metni ile çeliştiğini de görmekteyiz. Yasanın genel gerekçesi şu şekildedir: “Turizm sektöründe çalışan işçilere yönelik olarak haftalık izinlerin 10 günlük süre içerisinde kullanabilmesine imkân sağlayacak esneklikte bir düzenleme yapılarak daha verimli bir serbest zaman yaratılması ile değişen sosyal yaşam ve ekonomik koşullar doğrultusunda işçi ve işveren arasındaki çalışma barışına katkı sağlanması amaçlanmaktadır.” Genel gerekçede 10 günlük süreye yer verilmektedir. Değişikliğin yapıldığı madde gerekçesi ise aynen şu şekildedir: “…45 saatlik çalışma süresinin tamamlandığı gün hafta tatiline hak kazanan işçinin hak kazandığı hafta tatilini yazılı talebi veya onayı ile tatile hak kazandığı günü takip eden dört gün içerisinde (10+1) kullanması mümkün hale gelmektedir.” Yasa koyucunun niyetinin madde gerekçesinde yer aldığı gibi en geç 11. gün hafta tatilinin kullanılması hali ile düzenlemenin yapılması niyetinde olduğu görülmektedir. Bununla birlikte yasal düzenleme hali ile söz konusu uygulamanın en geç 10. gün hafta tatili kullanımını mümkün kıldığı görüşü de sağlam gerekçelere dayanmaktadır. Söz konusu karışıklığın konu ile ilgili yargı kararı çıkana kadar süreceğini düşünmekteyim.