A
Admin
Yönetici
Yönetici
Her sabah olduğu gibi kahvesini alıp bilgisayarının başına oturmasını beklerken bulurdum kendimi. Ama bu sabah o masa boş… O sandalye sessiz… Bazı kalemler sadece yazmaz; sorar, sorgular, anlatır, arşiv tutar ve unutmaz. Onlar aynı zamanda kentin vicdanı, halkın sesi, doğrunun inatçısıdır. Erman da sadece yazan biri değildi. Gördüğünü söyleyen, doğru bildiğinden dönmeyen, haklıdan yana saf tutan biriydi. Çoğu zaman “Bunu yazarsan başın derde girer.” dediklerinde bile dönüp bana bakar, “O zaman daha çok yazmam gerek.” derdi. Çünkü o, susmanın da bir suç olduğuna inanırdı. Bu yüzden çok sevilir ama bir o kadar da korkulurdu. Gazeteciliği bir kariyer değil, bir mücadele biçimi olarak gördü. Ne zaman bir şeyler “garipleşse”, bilirdik ki Erman Çetin yazacak. Üslubu netti, cümleleri taş gibi ağır ama bir o kadar da sahiciydi. Kimseye eyvallahı olmadı; halkın nezdinde yazdı, halk için yazdı. Her şeyini halkına verdi; zamanını, emeğini, uykusunu. Ama kalbinin en güzel yerini hep bana ayırdı. Şimdi o kalp durduğunda, benim içimde de bir şehir sustu. O, hep gerçeklerin peşindeydi. Ama şimdi gerçeğin kendisi, yokluğuyla en büyük haberi verdi bize: “Bazı insanlar sadece bedenen aramızdan ayrılır; hatıraları, hedefleri ve hayalleri baki kalır.” Aydın’ın dört bir yanından, memleketin dört köşesinden ona değer veren insanların varlığı, cenazedeki o büyük kalabalık… Bizi derin bir hüzne olduğu kadar, derin bir onura da boğdu. Bu kadirbilirliğe, o kalabalık omuza, kalpten gelen tüm sarılışlara, yanımızda duran, yüreğini ortaya koyan herkese sonsuz teşekkür ediyorum. Aydın’ın sokakları onun ayak izleriyle dolu, sayfalar ise onun susmaz sesiyle. Herkesin onunla ilgili mutlaka bir hatırası var. Gidenin ardından susmak olmazdı. O yüzden bu satırları yazdım. Onu tanıyan herkes bilir, Erman bir yazıyla uğurlanmalıydı. Kalemin kadar güzel yatsın ruhun, Erman’ım… Sustu sandığınız kalem hâlâ burada. Susmayanlar kaldığı yerden devam edecek. Tüm yakınlarına nazire yaparak söylediğin gibi “Başın düşerse dara Erman Çetin’i ara” Şimdi biz birbirimize Erman olacağız… Yelis AYAZ ÇETİN [article id="5488" color="bg-primary"][/article]