A
Admin
Yönetici
Yönetici
Japonya’daki Kyushu Üniversitesi ile ABD’nin prestijli kurumlarından Stanford Üniversitesi’nde görev yapan bilim insanları, sarman kedilerin neden çoğunlukla erkek olduğunu açıklığa kavuşturdu. İki ayrı araştırma ekibinin yürüttüğü çalışmalar, kedilerin sarı ve turuncu tüylerinin oluşumunda cinsiyetle bağlantılı bir genetik yapı olduğunu ortaya koydu. Özellikle tüy ve göz renginde etkili olan pigmentasyonun, cinsiyetle doğrudan bağlantılı olduğu tespit edildi. Eksik gen parçası rengi belirliyor Bilim insanları, sarı ve turuncu tonlardaki kedilerin genetik yapısında bir bölümün eksik olduğunu, bu eksikliğin ise ARHGAP36 adlı genin daha aktif hale gelmesine neden olduğunu belirledi. Söz konusu genin, kedilerin derisi, tüyleri ve gözlerinde daha açık renkli pigmentlerin üretimini teşvik ettiği bildirildi. Çalışmalar sonucunda, bu genetik değişkenin özellikle erkek kedilerde daha yoğun şekilde gözlemlendiği vurgulandı. X kromozomu farkı renge yansıyor Araştırma sonuçları, erkek kedilerde yalnızca bir adet X kromozomu bulunduğu için ARHGAP36 genindeki eksikliğin doğrudan etkili olduğunu gösterdi. Bu durum, erkek kedilerin sarı renge daha yatkın olmasını sağlıyor. Dişi kediler ise iki X kromozomuna sahip olduklarından, eksikliğin etkisi daha dengeli bir şekilde dağılıyor ve bu da tüylerinde genellikle alacalı, yani çok renkli desenlerin oluşmasına yol açıyor. Renk değişikliği sadece estetik değil Araştırmayı yürüten bilim insanları, ARHGAP36 geninin yalnızca tüy rengiyle sınırlı kalmadığını, beyin ve hormon bezlerinin gelişiminde de önemli roller üstlendiğini ifade etti. Bu genetik farklılığın, kedilerin sağlık durumları ya da davranış özellikleri üzerinde de etkili olabileceği belirtildi. Sarman kedilerin bazı davranışsal özelliklerinin bu genetik temelden kaynaklanabileceği düşünülüyor. Bilimsel bulgular saygın dergide yayımlandı Sarman kedilerin genetik yapısına dair dikkat çeken bu keşif, "Current Biology" adlı bilimsel dergide yayımlanarak akademik çevrelerin dikkatine sunuldu. Araştırmanın, kedi genetiği ve evcil hayvan davranışları alanında önemli bir referans olacağı düşünülüyor. Bu bulgular aynı zamanda, evcil hayvan ıslahı ve genetik çeşitlilik çalışmaları açısından da yeni bir pencere açabilir.