A
Admin
Yönetici
Yönetici
Archi, otizmli çocuklar için terapiyi eğlenceli kılarak, onları tedaviye hazırlamayı ve günlük yaşamlarını kolaylaştırmayı amaçlıyor. Archi’yi tasarlayan Sevim Çağla Yüncüler ile konuştuk.
Çocukluğu, özel eğitim merkezi işleten annesinin eğitim merkezinde, otizmli ve özel gereksinimli çocuklarla geçen, İstanbul Bilgi Üniversitesi Endüstriyel Tasarım bölümünden yeni mezun olan 22 yaşındaki Sevim Çağla Yüncüler, bitirme projesinde otizmli çocukların terapi sürecinde kullanabileceği “Archi” isimli bir oyuncak tasarladı. Otizm spektrumundaki çocukların hayatlarını kolaylaştırmak, terapilerini onlar için eğlenceli kılmak, onları terapiye daha istekli hale getirmek amacıyla bu ürünü tasarlayan Sevim Çağla, çok parçalı ve taşınabilir olması nedeniyle oyuncağın evlerde de kullanılmasını hayal ediyor.
Otizmli çocuklar için bir terapi ve oyun aracı tasarlama fikri nasıl ortaya çıktı?
Bu fikrin ortaya çıkışı, hem kişisel bir motivasyonun hem de yıllar içinde biriken gözlemlerimin bir birleşimi diyebilirim. Annem yıllar önce bir özel eğitim merkezi işletiyordu ve ben çocukluğumun büyük bir kısmını o merkezde geçirdim. O yıllarda, otizmli ve özel gereksinimli çocuklarla bire bir zaman geçirme fırsatım oldu. Onların dünyasını gözlemledim, ihtiyaçlarını, zorlandıkları noktaları ve en önemlisi de en küçük şeylerden bile nasıl büyük mutluluk duyabildiklerini gördüm. Bu deneyimler, sadece bir izleyici olarak kalmamı değil, bir gün bu alana katkı sağlamak isteyen biri olmamı sağladı.
Tasarladığınız araç nasıl bir yapıya sahip?
Tasarımın modüler olması aslında birçok avantaj sağlıyor. Parçaları birleştirip ayırabiliyorsunuz, farklı şekillerde kurabiliyorsunuz. Ayrıca modüler yapı sayesinde evde kullanımı da çok kolay. Genelde motor becerileri ve duyusal entegrasyonu destekleyen terapi araçları büyük oluyor ve daha çok özel eğitim merkezlerine uygun şekilde tasarlanıyor. Ama Archi ev ortamına rahatça adapte olabilecek şekilde tasarlandı. İstenirse toplanıp kaldırılabiliyor, istenirse farklı şekillerde tekrar kurulabiliyor. Yani aslında hem çocukların ihtiyaçlarına hem de ailenin yaşam alanına uyum sağlayan, esnek ve destekleyici bir araç diyebilirim.
İçeriğinde hangi oyun ya da etkinlik türleri yer alıyor?
Archi hem terapötik hem de eğitsel amaçlarla kullanılabiliyor. Normalde terapide nehir taşları, terapi salıncağı, güç bantları, denge tahtası gibi araçlar ayrı ayrı ya da parkur şeklinde kullanılıyor. Benim amacım ise bunların işlevlerini tek bir modüler yapıda birleştirip çocuklara hem gelişimlerini destekleyen hem de evde rahatça kullanılabilen bir alan sunmaktı. Archi, bu sayede çocukların farklı ihtiyaçlarına uyum sağlayarak çok yönlü bir deneyim sunuyor.
Tasarım sürecinde uzman görüşlerinden yararlandınız mı?
Evet, tasarımım sürecinde bir sürü uzmanla görüşmelerde bulundum hem özel eğitim merkezleriyle konuştum hem psikologlarla görüştüm ve hatta bazı terapileri birinci elden gözlemleme imkânım oldu. Mentörüm de, özel eğitim merkezlerine terapi eşyası tasarlayan bir tasarımcıydı, onunla sürekli iletişim halindeydim.
Çocukluğu, özel eğitim merkezi işleten annesinin eğitim merkezinde, otizmli ve özel gereksinimli çocuklarla geçen, İstanbul Bilgi Üniversitesi Endüstriyel Tasarım bölümünden yeni mezun olan 22 yaşındaki Sevim Çağla Yüncüler, bitirme projesinde otizmli çocukların terapi sürecinde kullanabileceği “Archi” isimli bir oyuncak tasarladı. Otizm spektrumundaki çocukların hayatlarını kolaylaştırmak, terapilerini onlar için eğlenceli kılmak, onları terapiye daha istekli hale getirmek amacıyla bu ürünü tasarlayan Sevim Çağla, çok parçalı ve taşınabilir olması nedeniyle oyuncağın evlerde de kullanılmasını hayal ediyor.
Otizmli çocuklar için bir terapi ve oyun aracı tasarlama fikri nasıl ortaya çıktı?
Bu fikrin ortaya çıkışı, hem kişisel bir motivasyonun hem de yıllar içinde biriken gözlemlerimin bir birleşimi diyebilirim. Annem yıllar önce bir özel eğitim merkezi işletiyordu ve ben çocukluğumun büyük bir kısmını o merkezde geçirdim. O yıllarda, otizmli ve özel gereksinimli çocuklarla bire bir zaman geçirme fırsatım oldu. Onların dünyasını gözlemledim, ihtiyaçlarını, zorlandıkları noktaları ve en önemlisi de en küçük şeylerden bile nasıl büyük mutluluk duyabildiklerini gördüm. Bu deneyimler, sadece bir izleyici olarak kalmamı değil, bir gün bu alana katkı sağlamak isteyen biri olmamı sağladı.
Tasarladığınız araç nasıl bir yapıya sahip?
Tasarımın modüler olması aslında birçok avantaj sağlıyor. Parçaları birleştirip ayırabiliyorsunuz, farklı şekillerde kurabiliyorsunuz. Ayrıca modüler yapı sayesinde evde kullanımı da çok kolay. Genelde motor becerileri ve duyusal entegrasyonu destekleyen terapi araçları büyük oluyor ve daha çok özel eğitim merkezlerine uygun şekilde tasarlanıyor. Ama Archi ev ortamına rahatça adapte olabilecek şekilde tasarlandı. İstenirse toplanıp kaldırılabiliyor, istenirse farklı şekillerde tekrar kurulabiliyor. Yani aslında hem çocukların ihtiyaçlarına hem de ailenin yaşam alanına uyum sağlayan, esnek ve destekleyici bir araç diyebilirim.
İçeriğinde hangi oyun ya da etkinlik türleri yer alıyor?
Archi hem terapötik hem de eğitsel amaçlarla kullanılabiliyor. Normalde terapide nehir taşları, terapi salıncağı, güç bantları, denge tahtası gibi araçlar ayrı ayrı ya da parkur şeklinde kullanılıyor. Benim amacım ise bunların işlevlerini tek bir modüler yapıda birleştirip çocuklara hem gelişimlerini destekleyen hem de evde rahatça kullanılabilen bir alan sunmaktı. Archi, bu sayede çocukların farklı ihtiyaçlarına uyum sağlayarak çok yönlü bir deneyim sunuyor.
Tasarım sürecinde uzman görüşlerinden yararlandınız mı?
Evet, tasarımım sürecinde bir sürü uzmanla görüşmelerde bulundum hem özel eğitim merkezleriyle konuştum hem psikologlarla görüştüm ve hatta bazı terapileri birinci elden gözlemleme imkânım oldu. Mentörüm de, özel eğitim merkezlerine terapi eşyası tasarlayan bir tasarımcıydı, onunla sürekli iletişim halindeydim.