A
Admin
Yönetici
Yönetici
ABD’de Boston merkezli bir nöroloji araştırma ekibi, sosyal çevre ve mahalle koşullarının Alzheimer hastalığı üzerindeki etkilerini inceledi. Araştırma sonuçları, sosyal donanımdan yoksun mahallelerde yaşayanların beyin sağlığı açısından daha yüksek risk taşıdığını gösteriyor.
Yaş ortalaması 73 olan ve başlangıçta demans belirtisi göstermeyen 334 yaşlı yetişkin, birkaç yıl boyunca izlendi. Katılımcıların beyin iltihabını gösteren Tau proteini, YKL‑40 ve kanda C‑reaktif protein (CRP) seviyeleri ölçüldü. Sosyal açıdan dezavantajlı mahallelerde yaşayanların bu belirteçlerde daha yüksek düzey gösterdiği tespit edildi.
Mahalle durumu; gelir seviyesi, istihdam oranı, eğitim seviyesi ve engellilik gibi kriterler dikkate alınarak değerlendirildi. Sosyoekonomik açıdan daha dezavantajlı bölgelerde yaşayan bireylerin, Alzheimer ile ilişkili biyobelirteçlerde yüksek seviyelere sahip olma olasılığının daha fazla olduğu saptandı.
Araştırmanın yazarı Prof. Angela L. Jefferson’a göre, “Daha dezavantajlı mahallelerde yaşamak, iltihaplanma riskini artırarak Alzheimer hastalığının erken aşamalarında etkili olabilir” ifadeleri öne çıktı.
Bu bulgular, yalnızca bireysel alışkanlıkların değil, sosyal çevrenin de beynin sağlığı üzerinde belirleyici olduğunu ortaya koyuyor. Çevresel stres faktörlerinin biyolojik etkileri, Alzheimer gelişimini tetikleyebilir.
Araştırma ekibi, dezavantajlı mahallelerde yaşayan bireyler için stres yönetimi programları, fiziksel aktivite imkanları ve daha erişilebilir sağlık hizmetleri sunulması çağrısında bulunuyor. Bu tür sosyal müdahalelerin, nörolojik hastalık yükünü azaltmada etkili olabileceği belirtiliyor.
SÖZCÜ
DENEYSEL BULGULAR NE DİYOR?
Yaş ortalaması 73 olan ve başlangıçta demans belirtisi göstermeyen 334 yaşlı yetişkin, birkaç yıl boyunca izlendi. Katılımcıların beyin iltihabını gösteren Tau proteini, YKL‑40 ve kanda C‑reaktif protein (CRP) seviyeleri ölçüldü. Sosyal açıdan dezavantajlı mahallelerde yaşayanların bu belirteçlerde daha yüksek düzey gösterdiği tespit edildi.
MAHALLENİN STATÜSÜ NASIL BELİRLENDİ?
Mahalle durumu; gelir seviyesi, istihdam oranı, eğitim seviyesi ve engellilik gibi kriterler dikkate alınarak değerlendirildi. Sosyoekonomik açıdan daha dezavantajlı bölgelerde yaşayan bireylerin, Alzheimer ile ilişkili biyobelirteçlerde yüksek seviyelere sahip olma olasılığının daha fazla olduğu saptandı.
Araştırmanın yazarı Prof. Angela L. Jefferson’a göre, “Daha dezavantajlı mahallelerde yaşamak, iltihaplanma riskini artırarak Alzheimer hastalığının erken aşamalarında etkili olabilir” ifadeleri öne çıktı.
SONUÇLAR NEDEN ÖNEMLİ?
Bu bulgular, yalnızca bireysel alışkanlıkların değil, sosyal çevrenin de beynin sağlığı üzerinde belirleyici olduğunu ortaya koyuyor. Çevresel stres faktörlerinin biyolojik etkileri, Alzheimer gelişimini tetikleyebilir.
HANGİ ADIMLAR ATILMALI?
Araştırma ekibi, dezavantajlı mahallelerde yaşayan bireyler için stres yönetimi programları, fiziksel aktivite imkanları ve daha erişilebilir sağlık hizmetleri sunulması çağrısında bulunuyor. Bu tür sosyal müdahalelerin, nörolojik hastalık yükünü azaltmada etkili olabileceği belirtiliyor.
SÖZCÜ