A
Admin
Yönetici
Yönetici
Sadece İzmirspor'da mı bu böyle, bilemiyorum. Diğer kulüplerde 'nasıl acaba? Diye de sorasım geldi, ama. Karşılaştırmak da istemiyorum. Tam olarak muadili değil, çünkü. Karşılığı yani. 30-40 yıl öncesi bambaşka idi spor okullarıyla. Üçyol ile Bahçelievler çevresi, İzmirspor formalı çocuklarla dolar taşardı. Sanki süper ligde şampiyon olmuş gibi. Öyle olur ya, moda gibi. Sevgi işte. O çocuklar büyüdü, iş güç sahibi oldu 50'sini geçtiler, yaşayanlarımıza selam, vefat edenlerimize rahmet olsun. Emek veren herkese de sevgi ve saygılarımla. Unutulmaz günlerdi. Ölçü değildi ama böyleydi. Profesyonel futbol takımı şu anki adıyla 1.lig'de, süper ligin bir altında olunca, tüm branşlar daha cazip olurdu, ilerlerdi. 2025 Ağustos itibarıyla, adına süper deneni birinci, ilk sayarsak, İzmirspor beşinci ligde, kategoride, sırada. Ya böyle işte. Hepsi faaliyette ama sadece futbolda değil. Şimdi abide, yadigâr kulüp binasında arma bile yok, kalktı yerine de konmadı daha güzeli neden? İsimsiz kulüp sanki adı sanı yok gibi. İşte; muhteşem ikili Yaşar Ergün ile Muammer İçhedef, o günlerden bugünlere geldi. Yaşar hocam, voleybol denince ilk akla gelen isimlerden. Yılların emeği var. 1984-85 sezonu İzmirspor voleybol takımı şimdiki Sultanlar Ligi'ne kadar yükseldi. Başardı, zirvede mücadele etti, zirvede kaldı. Basketbolda da öyle, hep zirveyi zorladı. İlhan Talas hocamın emekleri unutulmaz, rahmetle şükranla. Futbola diğer branşlarla girdik mi işin içinden çıkamayız da. Muammer İçhedef kardeşim, başkanım hedefi olan bir insan, gerçek bir spor insanı. Aktif görev de yaptı, spor okulunda voleybol, basketbolda oynadı. İşte efsane isim Yaşar Ergün voleybolu şahlandırırken, Muammer İçhedef de öğrencisi idi. Yıllar, yıllar öncesi. Sporda paylaşım bitmez, işte böylesi. GÜREŞİN MİLLİSİ ÖZER AMCA Sakarya ile Altınay kulüplerinin birleşmesiyle İzmirspor adı doğdu. Cumhuriyetimizle yaşıt, 102 yıl bitti, nice nice yıllara. Doğum günü 9 Eylül kabul edilir. Altınay ismini yaşatmak isteyen gerçek bir İzmirsporlu olan İçhedef, spor okulu kurdu adına da Altınay koydu. 4 yıllık kulüp, çok taze. Başarıları, adı duyulmaya başladı. İçhedef bir kulübün başkanı oldu. Kulübü kullanan, sonra da çekip gidenlerden değildir. Yıllar öncesi sporu sevdiren, teşvik eden Yaşar Ergün ile Altınay'da buluştular. İlk antrenör-filiz sporculuktan, antrenör-başkan sıfatlarına gelindi. Çok güzel işler yapacaklar birlikte, inanıyorum. Dört branşı var Altınay Spor Kulübü'nün, basketbol, voleybol, cimnastik ile yüzme. Nerden nereye. İstenince olur, spor yetiştirmek, çocukları spora yönlendirmek kadar güzel bir şey var mıdır bu hayatta. Spor aleminde özellikle. Ama nedense, hep sadece para için uğraşanlar, ön planda. Kanmamak gerek, spor yaşam tarzıdır. Amaçtır, araç değil. Spor paylaşımdır, acılar da öyle. Gazeteci büyüğüm Muzaffer Tezel'in babası Özer Tezel amcam vefat etti. Başsağlığı ve sabır diliyorum, mekânı cennet olsun. Merhum emekli astsubaydı, kıdemli başçavuş. O dönemler, futbol ve güreş revaçta idi meslektaşları arasında. Mehmet Zeybekoğlu ile Niyazi Korkmaz hocalarımı örnek gösterebilirim. Mehmet ile Niyazi hocalarım futbol hakemliği de yaptı. Özer amcamın da güreş sporuna çok emeği geçti. Onlarca sporcu, hakem yetiştirdi, kendini yetiştirdi madalyalar kazandı. Güreşti Mili Takıma seçildi, sonra Milli Güreş Hakemi oldu. Yetmedi güreş antrenörlüğü de yaptı, Muzaffer abimi sever sayarım, yıllardır tanırım. İyi evlat yetiştirmişsin Özer amca, eserinizle gurur duy. Ahlaklı, etik, liyakatli. Sporcu evladı, böyle olur işte. Genetik mi bilmiyorum ama şaşmaz, terbiyesi, disiplini, yaşam tarzı ile mutlaka yansır evlatlara hatta torunlara bile. Ancak gerçek sporcu ise o da...