A
Admin
Yönetici
Yönetici
Tükenmez çilesi, beter hocanın... Konuşurlar, her ne etse dillerde; Nâmı dört köşeye yeter hocanın... Laf etmeye fırsat kollar bâzısı, Tarla sürse, eğri durur çizisi (!), Güderken sürüye uymaz kuzusu (!), Tavukları göze batar hocanın... Gelir gider, kimse bilmez adını; Herkes, mesleğiyle eder yâdını... Üfleyip yakarken ıslak odunu, Bacaları kaba tüter hocanın... Söylediği sözden hîle sezerler, Makâma şikâyet edip üzerler... Bir kez tökezlese, üstünü çizerler; Yolu bir zâlime çatar hocanın... Tenkît alır kürsüdeki vaazı, Beğenmezler, kıldırdığı namazı... Kırılır, gücenir, gamlanır bâzı; Derûnunda dertler yatar hocanın... Bayram olur, sılasına gidemez; Varıp, anasıyla bayram edemez... Kimi, hânesinde tek kelâm demez; Gelir, yakasından tutar hocanın... Ona bakar yurdun tüm ahâlisi; Küçük, büyük, akıllısı, delisi... Evleneni, her doğanı, ölüsü Hizmetine gayret katar hocanın... Kul Hakkı, sen bâri anla bu hâlden; Sakın esirgeme geleni elden! Mahrûm etme onu bir tatlı dilden; Zor olan işini kotar hocanın… Hakkı ŞENER