A
Admin
Yönetici
Yönetici
Bugüne kadar sayısız Altınordu ve kulübün başkanı Seyit Mehmet Özkan yazısı yazdım. Özkan’a Altınordu’da yaptığı olağanüstü güzel işlerden ve başardıklarından dolayı “Deli ve Dahi” dedim.
“Altınordu, tüm spor okullarında ders olarak okutulmalı” dedim.
“Hediye gibi iki Mehmet” dedim. Bir kendisini, bir de Mehmet Sepil’i kastederek…
Özellikle futbolun altyapısı için getirdiği yenilikleri, yarattığı muhteşem sistemi her fırsatta anlattım, aktardım.
***
Bizim şu kısır futbol dünyasında neler neler geliştirmedi ki Mehmet Özkan…
***
■ Tüm yaş gruplarının yanı sıra, personele sürekli İngilizce dersi verdi.
■ Sporcuların okullarındaki başarı oranlarını yükseltebilmek için başta matematik ve Türkçe olmak üzere ek ders hizmeti sağladı.
■ “Uzman Futbolcu Yetiştirme Sistemi” kurdu.
■ Akademi liglerinde değişik yaş gruplarında en çok şampiyonluk, ikincilik ve üçüncülük dereceleri alan genç takımlar yarattı.
■ Genç milli takımlara en çok oyuncu veren kulüp oldu.
■ Çağlar Söyüncü, Cengiz Ünder ve Berke Özer’i A Milli Takıma gönderdi.
■ Yurt dışına oyuncu pazarlama konusunda öncü oldu.
■ Avrupa’da bile eşine az rastlanır bir futbol tesisi kurdu.
■ Türkiye’nin kaleci fabrikasını inşa etti.
■ Takımlarda sadece Türk futbolcu oynattı, ithale yer vermedi.
■ Bir aylık aralıklarla gelişim seminerleri düzenledi.
■ Bankacılık, medya, madencilik, mühendislik gibi herhangi bir alanda uzmanlaşmış kişiler, mesleklerindeki yükselişleri konusunda sporculara seminerler verdi.
■ Her takım için iki haftada bir sosyal bir faaliyet organize edildi.
■ Bu bazen bir müze gezisi olabileceği gibi, tiyatro, sinema ya da farklı bir etkinlik de olabildi.
■ Her sporcu “etkili iletişim” dersi aldı.
■ Profesyonel bir futbolcunun kamera önünde nasıl durması gerektiği anlatıldı, demeç verme özelliği geliştirildi.
■ Down sendromlu ve lösemili çocuklar ziyaret edilerek, onlara moral verdirdi.
■ Sporcuların sosyal sorumluluk alma yetileri güçlendirildi.
■ “İyi birey, iyi vatandaş, iyi sporcu” felsefesinden hiç ayrılmadı.
■ 200’e yakın yerleşim biriminde 22 bin çocuğa spor yaptırdı.
***
Anlı şanlı kulüplerimizde bu çalışmaların birini bile görmek mümkün değil.
Altınordu ise, Mehmet Özkan’la geçen son 13 yılında sistemini ve varlığını tamamen yukarıda saydığım değerler üzerine inşa etti.
Fakat sonuçta ne oldu?
Hiç ama hiç beklemediğimiz bir veda ile karşılaştık.
Özkan, geçtiğimiz günlerde kulübün resmi internet sitesinde “Son Yazı” başlıklı bir yazı yayınlayarak, yorulduğunu, yaşamın zorlaştığını, tahammülünün kalmadığını, A takımını güvenilir bir iş insanına devredemediğini, yabancı ortak bulamadığını, kimseyi ikna edemediğini, sürecin finalini beceremediğini ve tüm bu nedenlerden dolayı da kulübü bıraktığını duyurdu.
***
Ne yalan söyleyeyim, şok yaşadım ve çok üzüldüm.
Onca gayretin, onca güzelliğin, onca çalışmanın karşılığı ve sonu bu şekilde olmamalıydı.
Ancak nedense benim hala umudum var.
Belki birileri çıkar da bu yapılanlara kıyamayıp Özkan’a omuz verir, destek olur, ortaklık kurar ya da her şeyi devralır diye düşünüyorum.
Yoksa gerçekten çok yazık olacak senelerin emeklerine, güzelim sisteme ve muhteşem çocuk futboluna…
“Altınordu, tüm spor okullarında ders olarak okutulmalı” dedim.
“Hediye gibi iki Mehmet” dedim. Bir kendisini, bir de Mehmet Sepil’i kastederek…
Özellikle futbolun altyapısı için getirdiği yenilikleri, yarattığı muhteşem sistemi her fırsatta anlattım, aktardım.
***
Bizim şu kısır futbol dünyasında neler neler geliştirmedi ki Mehmet Özkan…
***
■ Tüm yaş gruplarının yanı sıra, personele sürekli İngilizce dersi verdi.
■ Sporcuların okullarındaki başarı oranlarını yükseltebilmek için başta matematik ve Türkçe olmak üzere ek ders hizmeti sağladı.
■ “Uzman Futbolcu Yetiştirme Sistemi” kurdu.
■ Akademi liglerinde değişik yaş gruplarında en çok şampiyonluk, ikincilik ve üçüncülük dereceleri alan genç takımlar yarattı.
■ Genç milli takımlara en çok oyuncu veren kulüp oldu.
■ Çağlar Söyüncü, Cengiz Ünder ve Berke Özer’i A Milli Takıma gönderdi.
■ Yurt dışına oyuncu pazarlama konusunda öncü oldu.
■ Avrupa’da bile eşine az rastlanır bir futbol tesisi kurdu.
■ Türkiye’nin kaleci fabrikasını inşa etti.
■ Takımlarda sadece Türk futbolcu oynattı, ithale yer vermedi.
■ Bir aylık aralıklarla gelişim seminerleri düzenledi.
■ Bankacılık, medya, madencilik, mühendislik gibi herhangi bir alanda uzmanlaşmış kişiler, mesleklerindeki yükselişleri konusunda sporculara seminerler verdi.
■ Her takım için iki haftada bir sosyal bir faaliyet organize edildi.
■ Bu bazen bir müze gezisi olabileceği gibi, tiyatro, sinema ya da farklı bir etkinlik de olabildi.
■ Her sporcu “etkili iletişim” dersi aldı.
■ Profesyonel bir futbolcunun kamera önünde nasıl durması gerektiği anlatıldı, demeç verme özelliği geliştirildi.
■ Down sendromlu ve lösemili çocuklar ziyaret edilerek, onlara moral verdirdi.
■ Sporcuların sosyal sorumluluk alma yetileri güçlendirildi.
■ “İyi birey, iyi vatandaş, iyi sporcu” felsefesinden hiç ayrılmadı.
■ 200’e yakın yerleşim biriminde 22 bin çocuğa spor yaptırdı.
***
Anlı şanlı kulüplerimizde bu çalışmaların birini bile görmek mümkün değil.
Altınordu ise, Mehmet Özkan’la geçen son 13 yılında sistemini ve varlığını tamamen yukarıda saydığım değerler üzerine inşa etti.
Fakat sonuçta ne oldu?
Hiç ama hiç beklemediğimiz bir veda ile karşılaştık.
Özkan, geçtiğimiz günlerde kulübün resmi internet sitesinde “Son Yazı” başlıklı bir yazı yayınlayarak, yorulduğunu, yaşamın zorlaştığını, tahammülünün kalmadığını, A takımını güvenilir bir iş insanına devredemediğini, yabancı ortak bulamadığını, kimseyi ikna edemediğini, sürecin finalini beceremediğini ve tüm bu nedenlerden dolayı da kulübü bıraktığını duyurdu.
***
Ne yalan söyleyeyim, şok yaşadım ve çok üzüldüm.
Onca gayretin, onca güzelliğin, onca çalışmanın karşılığı ve sonu bu şekilde olmamalıydı.
Ancak nedense benim hala umudum var.
Belki birileri çıkar da bu yapılanlara kıyamayıp Özkan’a omuz verir, destek olur, ortaklık kurar ya da her şeyi devralır diye düşünüyorum.
Yoksa gerçekten çok yazık olacak senelerin emeklerine, güzelim sisteme ve muhteşem çocuk futboluna…