A
Admin
Yönetici
Yönetici
Can okuyucularım; Tıp Dünyasının şu an konuştuğu memleketimizin gurur kaynağı Bilim İnsanı Prof. Dr. Hüseyin Bektaş'tan söz etmek istiyorum size... Hüseyin hocam, Sıddık amcamın 1961 yılında Bingöl'ün Karlıova ilçesinde dünyaya gelen en büyük çocuğu. Liseye kadar Karlıova’daydı. Amcam Almanya'ya gitti, ardından tüm ailesini 1980'de Almanya'ya götürdü. Hüseyin hocam, orada önce Almancayı fevkalade bir şekilde öğrendi ve 1983 yılında Tıp Fakültesinde öğrenime başladı. 1990'da mezun oldu. Hannover Tıp Fakültesi'nde Genel Cerrahi Anabilim Dalı'nda ihtisas yapmak için asistan doktor olarak çalışmaya başlayarak hedefine vardı. Tıp Dünyasındaki büyük başarısını bugünlerde tüm dünya haber kanalları gündeminde anlatıyor. Almanya’nın Bremen kentinde, 65 yaşındaki bir kadının 8,5 kg ağırlığında dev bir tümörünü başarıyla çıkardı. Ameliyat masasında ölümle yaşam arasındaki o ince çizgide bir kadını hayata döndürdüğünü anlatan Alman basını şöyle bir manşet atmış: “Bektaş ve ekibi, umutsuz bir vaka olan kadının hayatını, Tıp Dünyasında unutulmayacak büyük bir başarıyla kurtardı.” Amcaoğlu, yeğenim, gurur kaynağım can hekimim, dün akşam yapmış olduğumuz telefon kutlama aramama çok mutlu oldu, teşekkür ederek, "Ablam benim, bu büyüklükte bir tümörle daha önce hiç karşılaşmamıştım. Benim için bir insanın hayatına dokunmak, mutlu bir sona varmak mutluluk verici. Haber yapanlara, arayıp kutlayanlara binlerce teşekkür ediyor, herkese sevgi ve selamlarımı iletiyorum " dedi. Canımız, Bremen-Mitte Kliniği'nin Genel, Visseral ve Onkolojik Cerrahi Bölümü Başhekimi olarak sayısız ameliyat gerçekleştirmiş ve aynı zamanda Hannover Üniversitesi Tıp Fakültesi akademisyeni... Başhekim Hüseyin Bektaş'ımız daha önce de yıllarca konuşulacak mucizevi bir ameliyat gerçekleştirmişti. Hastasının vücudunu delip geçen direği saatler süren ameliyatla çıkarmıştı. Cuxhaven kentinde yaşayan Frank Vaorin (55), evinin bahçesindeki ağaçları budarken bir metreden uzun çit direğinin üzerine düşmüş, paslı metal direk, Varion'unun vücuduna boydan boya saplanmıştı... Ondaki azim ve bugüne gelinceye kadar gösterdiği ard arda gelen başarıları bize, istedikten sonra nelerin başarılacağının bir göstergesi... Canımın bir parçası yeğenimin gurur verici haberlerini keşke onu canından çok seven babam sağ olup da görseydi, ne çok mutlu olurdu. Türkiye'ye ailecek geldiklerinde veya biz yurt dışında birlikte olduğumuzda çok anılar biriktirmiştik ailecek... Gözyaşlarım, anılar ve canımızın başarısı şu an birbirine karıştı. Dilerim daha nice başarılara imza atar. Ve onun insanlığa yararlı olma hedefine varmak için bitip, tükenmeyen azmi gençliğe örnek olur.... Tüm okurlarıma en derin sevgi ve saygılarımla... Semiramis Karaarslan